|
De Voorouders...
Ik kan niet van hen
spreken,
stel hen
niet in gebreke;
ik werd achter mijn
tanden stom.
Hun
liefde en hun veten
gaan niet meer in
mij om.
Er bleef
alleen het teken:
brandmerk en adeldom.
Als een fossiel in
zwarte lei.
Zij
slapen. Eeuwen diep
in mij.
Ida Gerhardt.
|